تحلیل اکولوژیکی پارک های شهری (مطالعة موردی: مشهد)

اندیشة اکولوژیکی در مفاهیمی مانند توسعة پایدار، شهر اکولوژیکی و پارک‏های اکولوژیکی متجلی می‏شود، نماد توسعة شهری پایدار اکولوژیکی، احداث پارک های شهری منطبق با شاخص های اکولوژیکی است. مقاله با هدف ارائه ضوابط و معیارهای برنامه‏ریزی و طراحی اکولوژیکی پارک های شهری و امکان استفاده از آنها در طراحی پارک های جدید و موجود تهیه شده است و مقایسه سه نمونه از پارک های موجود مشهد با اصول پارک های اکولوژیکی و شناخت تفاوت ها و شباهت ها نتیجه کار است. اطلاعات به دو صورت اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. جامعة آماری تحقیق کلیة پارک های مشهد و جامعه نمونه سه پارک ملت، وحدت و کوهسنگی است. بررسی و ارزیابی شاخص های اکولوژیک در سه محور عمدة کالبدی و طراحی اکولوژیکی، زیست محیطی و فرهنگی- آموزشی در سه پارک نمونه نشان داد که وضعیت جاری در این پارک ها از دید اکولوژیکی نامناسب بوده که نشان از غیراکولوژیکی بودن این پارک ها دارد. میانگین شاخص های رعایت شده در ساختمان های کل پارک های مورد مطالعه و در بین شاخص های 17 گانه، برابر 9/10 درصد و این میزان برای معابر اصلی 37 درصد و برای معابر فرعی 6/45 درصد است. فضای بازی کودکان و پارکینگ‏ها نیز به ترتیب دارای میانگین 7/58 و 8/11 درصد هستند. با توجه به میانگین امتیازهای به دست آمده در مورد هر شاخص و فاصلة بسیار زیاد این پارک ها از شاخص های پارک های اکولوژیکی و به منظور ارتقای سطح کیفی پارک های موجود مشهد پیشنهادهایی در سطوح خرد و کلان مدیریتی، برنامه ریزی و طراحی فضاهای سبز شهری ارائه شده است.